ماتریکس کیهانی صفر و یک

درباره اثر

این اثر، برداشتی مفهومی، فلسفی و طنزآمیز از نقاشی مونالیزا اثر داوینچی و فیلم‌های فلسفی آندری تارکوفسکی، استنلی کوبریک، اینگمار برگمن، برادران واچوفسکی و کریستوفر نولان است که ماهیتی مفهومی دارند. این اثر به شبکه زنانه و ذهنی هستی اشاره دارد که در فیزیک به آن کوانتوم می‌گویند. در این اثر، ماهیت حقیقت فراتر از ذهن به صورت نمادین با عدد پی و هنرمندان، فیلسوفان، نوابغ و دانشمندان شرق و غرب که هر کدام به صورت نمادین در کهکشان خود مستقر هستند، نمایش داده می‌شود. این بدان معناست که اگر انسان به سرعت نور برسد، قادر خواهد بود بر زمان یا ذهن هستی غلبه کند و کار خدا را برای تبدیل شدن به یک خالق و غلبه بر قوانین طبیعت شبیه‌سازی کند. این اثر می‌خواهد به مخاطب بگوید که انسان یک عامل بیشتر از سایر حیوانات دارد و آن هوش است و اتان از نظر هوش به خدا شباهت دارد. خدا در این اثر به عنوان نماد اقیانوس ذهن به تصویر کشیده شده است. ایمانوئل کانت، فیلسوف آلمانی، در کتاب خود آن را خرد ناب نامیده است و فیلسوفان شرقی آن را عقل فعال می‌نامند.