از مجموعه کودکانی

درباره اثر

تجربه بدون واهمه اصطلاحی است که من برای کنش های کودکانه انتخاب می کنم؛ کنشی که به طور مستقل و گاهاً درتنهایی با همیاری یا ممانعت خود و حتی در زوایا یا حواشی محدود کننده برای تجربه گری و آگاهی به وقوع می پیوندد. به نوعی آگاهی غیر ارادی . کودکان بی دغدغه از سن و سال برای یافتن معنا که زمان ندارد از کنشی ناآگاهانه بهره می برند. مهم اینست که باید یادبگیریم بیشتر ببینیم، بیشتربشنویم و بیشتر احساس کنیم. زندگی ،تنها فرصت تجربه هاست و یکی شدن با جهان و خوشا به حال آنکه در این تجربه گری کودکانه باشد. و در فضای تجربه گری که اولویتی است در زندگی و بازی ابزاری است برای این تجربه.