بدون عنوان

درباره اثر

متن روی فانوس: دوش پروانه گفت با فانوس کای سرا پرده نشاط عروس چون مرا ره نمیدهی به برش تا بگردم دمی بگرد سرش التماس مرا تو ای فانوس برسانی بسوی آن جانسوز یکی گفت پروانه را کای حقیر برو دوستی بر خور خویش گیر رهی رو که بینی طریق رجا تو و عشق شمع از کجا تا کجا کجا در حساب آورد چون تو دوست که روی ملوک و سلاطین براوست تورا کس بگوید نکو میکنی که جان در سر کار او میکنی