چراغ صلح

درباره اثر

سخن از صلح بازگوییم؛ این روشنای شب افروز، یادآور جهانی که در آن، طبع آدمی با شعر سرشته و طمع آدمی در گور خفته. به صلح بازگردیم؛ این آرامش پیروز، از خطوط لطافت جان مولانا بر تن سخت‌جانِ طبیعت. تا جهانی بازسازیم سرشار از عشق و گرمی و نور. تو مگو همه به جنگ‌اند و ز صلح من چه آید تو یکی نه‌ای هزاری، تو چراغ خود برافروز