صبرِ روییده در استخوان

درباره اثر

در هر خمِ این نقاشی‌خط، نَفَسی از آن نداست آمدی جانم به قربانت… اما زیرِ برقِ خطوط، ردّی نهفته است؛ فرسایشی آرام که سال‌ها صبر بر استخوان حک کرده. اینجا درد خاموش نشده، فقط شکل هنر گرفته است؛ صبر، از عمقِ جان روییده و به روشنی بدل شده