مریم قربانی درباره نمایشگاه "گذر" عنوان کرد: زمانی که در مرز جدایی از خواب هستم به رویایم چنگ می‌اندازم به امید اینکه دمی بیشتر در وادی حقیقت، سیر و سفر کنم. زمانی که بیداری برای نژاد انسان ملموس‌تر است، من رشته‌های وجودم را به تار و پود بوم نقاشی می‌بافم.
او گفت: من مریم قربانى هستم، ٢٥ سال دارم و فارغ‌التحصیل کارشناسى نقاشى از دانشگاه آزاد اسلامى شیراز هستم و در دو نمایشگاه گروهى طراحى شرکت کرده‌ام و این نمایشگاه اولین نمایشگاه نقاشى فردى من است.
قربانی درباره سبک آثارش گفت: این تولیدات هنری سورئالیسم (فرا واقعى) است و من معتقدم هنر نقاشى تبلور زندگى و نشانه بارز تکامل عقل و اندیشه و زندگى اجتماعى بشر است. نقاشى تنها زبان مشترک انسانى و البته زبان خاص هر فرد نیز است و همانطور که انسان‌هاى اولیه ترس، آرزو، خیالات و روزمرگى خود را در نقشهای‌شان بجا گذاشته‌اند، امروز نیز شاهد تکامل فکر و اندیشه در آثار بشر هستیم.
این نقاش جوان افزود: با نگاه به رنگ‌ها و نقش‌ها می‌توان سفرى عمیق به ناخودآگاه، درک، فهم و خیالات نقاش کرد که لازمه آن داشتن کمى هوشیارى و درک عمیق بیننده است و من سعى در خلق آن دارم که بیننده را به فکر وادار کنم...
او بیان داشت: اغلب سعى می‌کنم تا بیننده با دیدن نقاشی‌هایم داشته‌هاى ذهنیش به تکاپو بیفتد و در باورهایش به دنبال تفسیر آن چه می‌بیند باشد حتى فراتر از ذهن و خیالش پرواز کند. آن حس زیبایى طلبیش و واقع‌گرایانه طلبش در سادگى و غیر واقعى بودن در هم شود و در فراسوى زیبایی‌ها و معیارهاى قراردادى ذهن چیزى دیگر در وجودش جرقه بزند.
او ادامه داد: استفاده از تاریکى و روشنى در تابلوهایم و تاریکى اغلب از باور ذهنیم شکل گرفته که نه تنها تاریکى و سیاهى را هیچ نمی‌دانم بلکه تاریکى همه چیز است ولى پنهان و کشف نشده حتى روشنى هم از تاریکى بیرون می‌آید همانطور که جسمى اگر تمام رنگ‌ها را جذب کند سیاه دیده می‌شود و اگر هم نورها و رنگ‌ها را دفع کند سفید دیده می‌شود.
مریم قربانی اظهار داشت: نقاشى‌هایم ترکیبى از واقعیت و فراواقعیت است و تصویر دنیاى واقعى که ساخته ذهن و دید ماست و دنیایى کشف نشده و پر از رمز و راز که با ذهن زمینى نتوانستیم به کشف آن بپردازیم.
او توضیح داد: در شکل دادن به طرح از خط‌هاى منحنى استفاده کرده‌ام و همچنین امواج آب و ذوب شمع و کاکتوس (گیاه کاکتوس) در به وجود آوردن اثرم الهام بخشم بوده‌اند.جنب و جوش و تحرک و زندگى به سوى کمال در امواج و خطوط بدون زاویه و شکستگى نقاشی‌هایم قابل مشاهده است. کشش و بیرون آمدن و تقلا و زجر کشیدن براى گذر از مرحله تاریکى و روشنى با رسم خط‌هاى منحنى و سعى در الغاى آن‌ها داشتم و نیز همچنین در هم رفتن سیاه و سفید به طیف‌هاى خاکسترى در نقاشى نشان داده شده و خطوط رقصان منحنى نشان از حرکت و تحول است.
منبع: هنرآنلاین