هاشم شاکری در این پروژه ی مستندِ بلند مدت که حدود ۸ سال به طول انجامیده است سعی کرده با به تصویر کشیدن زندگی مادربزرگش از کودکی تا مرگ ( از سال ۱۳۰۳ تا ۱۳۹۵)، پروژه ای شخصی را درون بستری تاریخی روایت کند.
مادی که در طول دوران زندگی پرفراز و نشیب خود با سختی های فراوانی روبه رو بوده است، در سالهای پایانی عمرش با بروز سکته ی مغزی ، قدرت تکلم خود را از دست می دهد و دچار آلزایمر میشود. اما نکته ی قابل توجه در این میان، روحیه ی شکست ناپذیر و سرشار از عشق و امید وی به ادامه ی زندگی ست که تا آخرین لحظه الهام بخش عکاس است. شاکری با ثبت ۸ سال پایانی زندگانی مادی، سیر تکاملی و مسیر کشف و شهود تجربی خود را نیز در عکاسی مستند به ما نشان می دهد.
در قسمتی از مقدمه ی این نمایشگاه که به قلم صالح نجفی، پژوهشگر و مترجم حوزه ی فلسفه و سینما، نوشته شده ، آمده است:
"......کاترین مالابو از ما می خواهد پیری را به منزله ی نوعی تغییر در نظر گیریم. می خواهد که از رخداد پیری سخن بگوییم.
حقیقتی هست که مدام از یادمان می رود: پیری صرفا فرایندی تدریجی نیست که به طور طبیعی برای همه ی ما جریان یابد، پیری در عین حال یک واقعه است، گسستی ناگهانی است. حتی در "طبیعی ترین" شکل های تجربه ی پیری همواره جنبه ای "حادثه ای" وجود دارد ، مثل روی دادن یک فاجعه. برای آنکه پیر شویم، انگار، کافی نیست به تدریج مسن شویم، به یک واقعه ی ناگهانی – پیش بینی نکردنی نیاز هست که یک باره همه چیز را به هم بریزد."
این نمایشگاه از جمعه ۶۲ آذرماه از ساعت ۴ تا ۸ در گالری راه ابریشم واقع در تهران، بلوار کشاورز، بین خیابان وصال و قدس، شماره ۲۱۰، ساختمان تکنوآجر افتتاح می شود و تا ۶ دی ماه دایر خواهد بود.
