تن ها تنها. تنها تن ها.
هر كدام از اين دو مورد را بخواني تن است و تنهايي اش. جسم است و جنبه اي از عزلت و يا كالبد است و تنهايي عارفانه اش. هر كدام را بخواني يا تن مقدم است بر تنهايي و يا برعكس. نمايشگاه"تن ها" هم چنين است. آواي عنوانش سخن از سر آثار دارد.
انگار اين بدن ها در كادري با پس زمينه ي سفيد و يا سياه و عاري از هر گونه شي و مکانی ميخواهد موقعيت انسانی را ترسيم كند كه موقعيتش همان وضعيت اضطراب است كه روياروي چالش هستي شناسانه قرار ميدهد.
