چرا باید یک استیتمنت خوب هنری داشته باشیم؟

استیتمنت هنرمند بخش مهم و ضروری یک رزومه خوب است. صاحبان گالری ها ارزش زیادی برای حرفه­ای بودن یک استیتمنت قائل هستند. یک استیتمنت خوب به کسانی که شما را دوست دارند کمک می کند تا  اطلاعات بیشتری درباره شما داشته باشند،  روش ها و طرق ارتباط با شما را به مخاطبین نشان می­دهد،  باعث درک ارزش و اهمیت آثارتان و افزایش قدردانی از آنها می شود. به همان اندازه که مهم است، استیتمنت هنرمند فرصتی را به شما می دهد که ببینید برای تایید آثارتان از دید نوشتاری چه خواهید کرد. هر چند که هر هنرمندی در تلاش برای نوشتن استیتمنت خود با مشکل دلهره آور سازماندهی و ترکیب لغات روبرو خواهد شد.

دنیای کلمات نسبت به آنچه در دنیای قابل لمس خلق هنر وجود دارد، تجربه کاملا متفاوتی است. کاغذ و رنگ جزء دنیای حواس ما هستند اما لغات همیشه در یک بخش جدا در ذهن ما باقی می مانند. گاه و بیگاه که این دو دنیا با هم تماس پیدا می کنند و کلمات احساسات ما را اغوا می­کنند برایمان خوشایند است.

پس چه چیزی مانع آن می­شود که ما این کلمات را بکار ببریم(همان کلماتی که از وقتی توانسته­ایم راه برویم با ما بوده­اند) و هنرمان را توصیف کنیم؟ چرا ما نسبت به کلمات که اساسی­ترین راه ارتباطی برای انسان بودن است بدگمان هستیم؟

جواب اینها برمی­گردد به ترکیبی مهلک از منتقدان هنری و آموزش هنری. منتقدان هنری از زبان به عنوان قدرت یا عصایی برای قضاوت استفاده می­کنند. اگر کلمات آنها تعیین کننده ارزش ما باشد، پس به تمام معنی باید پیام رسان را حذف کرد. آموزش و پرورش رسمی هم زبان را به عنوان وسیله­ای برای کنترل به کار می­برد. ما از آنها آموخته­ایم که کی، کجا، چگونه، فلان کلمه را می­شود گفت یا نمی­شود و در نتیجه­ی آن، ما همچنان با بدگمانی و عدم اطمینان به ارتباط زبانی بزرگ شده­ایم. بی اعتمادی ریشه را می­سوزاند، ولی اغلب تا زمانیکه کلمات در ظرفی مثل استیتمنت هنرمند گنجانده شوند به آن­ها توجه نمی شود. ناگهان کلمات اهداف ما را برای قضاوت و انتقاد روشن می­سازند.

فرصت نوشتن استیتمنت توسط هنرمند اغلب باعث می­شود که ما بینش دیگری نسبت به آثارمان پیدا کنیم. ما اغلب خودمان را متقاعد می­کنیم که چیزی برای گفتن نداریم و یا اینکه حداقل چیز با ارزشی برای گفتن نداریم. اولین کاری که می­کنیم این است که چراغ را خاموش می­کنیم، از کارگاه بیرون می­رویم و دوباره خود را برای نوشتن آماده می­کنیم. اما این فرار کردن به ما ثابت می­کند که حتما چیزی برای فرار کردن وجود دارد و باعث می­شود که برای اینکه بی اعتمادی خود را نسبت به لغات بپوشانیم لغات سست و بی پایه و محتوایی بکار ببریم. و در نتیجه این دریافت ما را از اینکه زبان نمی­تواند به اندازه کافی هنر ما را توصیف کند تقویت می­کند.

خوشبختانه شما به جای دست برداشتن از نوشتن استیتمنت، قبل از اینکه بخواهید آن را شروع کنید گزینه دیگری هم دارید. شما می­توانید ادعا کنید که حرف­های زیادی برای گفتن دارید که نه خیلی مهمند و نه بی­اهمیت، بلکه مربوط و مناسب و واضح و فوق العاده هستند. تصور کنید همه ایرادات شما برای نوشتن برطرف شده است و شما آماده هستید که به هرآنچه در مورد کارتان به آن اعتقاد دارید که درست است، بنویسید. خبر خوب این است که اگر خودتان بخواهید می­توانید یک استیتمنت موثر و کارآمد بنویسید.

یک زبان ناخوداگاه در کارتان وجود دارد که شما همیشه از آن استفاده می­کنید. هر زمانی که شما درباره کارتان حرف می­زنید یا فکر می­کنید در حال تجربه ارتباط بین لغات و هنرتان هستید. فنی که باید بکار ببرید این است که یاد بگیرید چگونه خود را به انجام این کار وادار کنید و بعد صادقانه شروع به نوشتن کنید.

چند توصیه برای شروع کار:

• استیتمنت خود را با همان دقتی که صرف انجام کارهای هنری می­کنید، بنویسید. این استیتمنت در واقع همه چیز در مورد شماست.
• یک دفترچه یادداشت همیشه همراه خود داشته باشید که هم زیبا باشد و هم کاربردی. آنرا در استودیو، کارگاه، اتومبیل و حتی رختخواب خود همراه داشته باشید.
• خودکار یا مدادی داشته باشید که به نرمی بنویسد.
• چند هفته اول را صرف نوشتن افکار گذرایی کنید که در مورد کارتان به ذهنتان می­رسد. بعدها که دفترچه­تان کمی پر شد می­توانید یادداشت­های خود را مرتب و طبقه­بندی کنید.
• وقتی را به خود اختصاص دهید تا نوشته­های خود را نظم دهید و استیتمنت خود را بنویسید. به این زمان­ها اهمیت دهید و زیاد بین آنها فاصله ندهید.
• گوشه خلوتی را برای خود انتخاب کنید. چشمان خود را ببندید و بدترین منتقدی را که داشتید، در ذهن خود تصور کنید. تصور کنید که او را از اتاق بیرون می­کنید. یا کار دیگری از او بخواهید. همانطور که کنار شما ایستاده بگویید از درخت بالا برود یا از روی تخته سنگی بپرد و یا او را به کتابخانه بفرستید و بگویید تا وقتی آماده نشده­اید بر نگردد. منتقدان از اینکه طرد شوند وحشت زده می­شوند. این همان دلیلی است که آنها را بسیار سرسخت و محکم کرده است. پس دوباره به خودتان اطمینان دهید که جایی در جدول ویرایش و تجدید نظر فقط برای آنها تنظیم شده است. منتقدان بسیار سمج و سرسخت هستند شما باید چندین بار این کار را انجام دهید.
• چند استیتمنت بنویسید. مثل هر کار هنری استیتمنت هم همواره در حال تغییر و بهبود می­شود. آنچه برای کار هنری این ماه مناسب است برای کار هنری ماه بعد مناسب نیست.
• به خودتان اجازه اشتباه بدهید. می­توانید بد بنویسید. هر چقدر می­خواهید کاغذ­های خود را مچاله کنید و در سطل زباله بیاندازید. این روش مبتدیان است. اما وقتی استیتمنت شما تکمیل شود (که در نهایت خواهد شد)، تفاوت را احساس خواهید کرد.