حقی متولد سال 1361 در تبریز است. او فارغ‌التحصیل کارشناسی الکترونیک از دانشگاه آزاد تبریز است و عکاسی را بنا به علاقۀ شخصی از سال 1390 تا کنون دنبال می‌کند. وی علاوه بر شرکت در چندین نمایشگاه گروهی عکس، برگزاری سه نمایشگاه انفرادی عکس به نام‌های"روزهای روشن"، "آینه‌های زیرپا"، " بخوان بر باغ بی‌برگی من" و "عکس‌های تئاتر" را در کارنامه‌ی هنری خود دارد. آنچه می‌خوانید گفت‌وگوی کوتاه آرتیبیشن با این هنرمند عزیز است:
عکاسی را از چه زمانی شروع کردید؟ آیا شروع کارتان با عکاسی تئاتر بود؟
عکاسی را بصورت حرفه ای از سال 90 آغاز کردم و از زمستان سال 92 بصورت حرفه‌ای عکاسی تئاتر را آغاز کردم و به مرور با توجه به نگرشم به هنر به سمت عکاسی هنری رفتم.
در کارهای شما آثار فیگوراتیو هم دیده می‌شوند. پیکرهایی محو که در ترکیب‌بندی عکس با دقت قرار گرفته‌اند. چقدر عکاسی تئاتر در نوع عکاسی و دید شما تاثیر گذاشته است؟
مسلما عکاسی تئاتر تاثیرگذار بوده است. دیدن و عکاسی تئاتر قدرت تخیل هنرمند را افزایش می‌دهد و به عکاسی سرعت عمل می‌بخشد. عکاسی تئاتر کمک می‌کند تا با میمیک‌های صورت و زبان بدن آشنایی بیشتر پیدا کنیم و دید بهتری نسبت به فضا، رنگ، کنتراست و چیدمان داشته باشیم. اولین نمایشگاه انفرادی آثارم در تهران نیز عکس های تئاتر بود که در مرداد سال 93 در گالری شیلا برگزار شد که خوشبختانه بازتاب بسیار خوبی در حوزه عکاسی داشت.
در اکثر عکس‌های شما حضور انسان به شکل محو و مرموز دیده می شود. گاه حضوری کمرنگ در پشت شیشه و گاه انسانی که پیکره‌اش در اثر حرکت سریع محو شده است. آیا این نوع عکاسی به طرز نگرش شما به زندگی و انسان باز می‌گردید؟ این تمایل به عدم وضوح انسان در عکس ناشی از چیست؟
حضور انسان در هستی موقتی و حضوری ناپایدار است. انسان موجودی است که در حصار زمان و مکان است و تا حدی با این تصاویر در صدد رهایی انسان از بعد مکان بوده‌ام. بخش عمده‌ای از دغدغه هنرمندان به درونیات و هویت شخصی آن‌ها باز می‌گردد و این مسئله در آثار آن‌ها به صورتی منحصر بفرد بروز می‌کند. در آثار من نیز توجه به هویت و درونیاتم که در طول سالیان ساخته شده به صورت‌های مختلف و گاه با نمادهایی نشان داده شده است.
از طرفی من به خواب‌هایی که می‌بینم و تخیلاتی که ممکن است در لحظاتی بر اثر اتفاقی در ذهنم ساخته شود بسیار بها می‌دهم و به نوعی برای من بروز ناخودآگاه و مقدمه خلق اثری جدید خواهدشد و به نظرم این مسئله برای هر هنرمندی که آثارش دارای دیدگاهی شخصی است بسیار پر رنگ است.
بسیاری از کارهای رنگی شما از مناظر به سمت عکاسی مینیمال می‌رود و رنگ در آن تاثیر زیادی دارد. برای رسیدن به این دید، چقدر پژوهش در آثار بزرگان عکاسی را موثر می‌دانید؟
معمولا از ترکیب‌بندی‌های شلوغ و پر از المان‌های بصری گریزانم و سعی می‌کنم در آثاری که در فضاهای آزاد و محیط اطرافم بر حسب علاقه شخصی خود عکاسی می‌کنم فضای منفی کافی برای چشم مخاطب در نظر بگیرم. در مورد رنگ‌ها نیز باید اضافه کنم عکاسی رنگی و تنالیته رنگ در ایجاد حس و حتی مفهوم در عکس بسیار تاثیرگذار است و کاملا بحثی تخصصی است. بنابراین ارائه عکس رنگی همواره با وسواس و دقت بیشتری باید انجام بگیرد و شدت حضور رنگ‌های گرم و سرد حتما باید کنترل شده باشد و باعث انحراف تمرکز مخاطب از هدف اصلی عکس نشود. علاوه بر آن حضور رنگ از جنبه زیبایی شناسی نیز مهم است. در مورد بخش آخر سوال شما باید بگویم من هم مانند هنرمندان دیگر آثار هنری مختلف را می‌بینم و دوست دارم با دیدگاه‌های مختلف از نقاط مختلف دنیا آشنا شوم و به لطف اینترنت این امکان بیش از پیش برایم فراهم شده است و به هنرمندان جوان هم توصیه می‌کنم از مطالعه کتاب، بازدید از گالری‌ها، نمایشگاه ها و سایت‌های معتبر هنری خوب غافل نشوند و همواره در حال یادگیری و پیشرفت باشند.
آخرین نمایشگاه شما به نام"روزهای روشن" در سال جاری برگزار شد. نقش گالری‌ها در فروش عکس و تغییر دید مخاطب نسبت به عکس به عنوان یک اثر هنری را چگونه می‌دانید؟
بله. آخرین نمایشگاه انفرادی من دی ماه سال جاری در گالری آتبین برگزار شد که شامل 11 قطعه عکس سیاه و سفید با تکنیک فوتومونتاژ بود. مسلما نمایش آثار هنرمند در یک گالری معتبر و شناخته شده باعث شناساندن بهتر او به جامعه هنری و ارتقا سطح هنری او خواهد شد و در این میان گالری‌ها نیز با نحوه معرفی هنرمند و آثارش باعث پیشرفت بیشتر او و ارتقا دید مخاطبین هنر خواهند شد.
اما در این میان بحثی که هم اکنون مطرح است این است که با توجه به رشد روز افزون تعداد گالری‌ها در تهران، هنرمند چگونه گالری مناسب برای نمایش آثار خود انتخاب کند و آیا تمام گالری‌هایی که هر سال افتتاح می‌شوند صلاحیت ارائه آثار و حمایت هنرمندان را دارند یا صرفا دیوارهای سفیدی هستند که گاه با دریافت مبالغی که، برای هنرمندان تامین آن‌ها در شرایط اقتصادی فعلی دشوار است آثار را نمایش می‌دهند؟
به عقیدهی بنده، گالری نه تنها مکانی برای فروش آثار هنرمند است بلکه وظیفه معرفی درست هنرمند به جامعه بزرگ هنر و گشایش مسیری درست برای پیشرفت اوست.
با سپاس از بابک حقی گرامی، برای دیدن آثار این هنرمند در گالری آرتیبیشن به لینک زیر مراجعه کنید: