تصویرگری تنها یک فن و مهارت هنری یا تبحر در زیباییشناسی اثر به شمار نمیآید زیرا با جهانبینی هنرمند و مخاطبان مد نظرش ارتباط مستقیم دارد. تصویرگری به طور حتم نمایش غیرکلامی یک ایده یا متنی است که میتواند ادبیات، خبر یا موسیقی را شامل شود. در طول تاریخ هنر معاصر ایران، آثار شاخص تصویرگری با پیوند میان کلمه به عنوان نمایندهی اندیشه و تصویر به عنوان شکل دیگر بیان، پدید آمدهاند.
از میان کتابهای کودک تا مجلات و روزنامههای مطبوعات و نمایشگاههای هنری، میتوانیم به آثاری ماندگار در تاریخ هنر معاصر ایران برسیم.
به بهانهی هفتهی تصویرگری و همزمان با نمایشگاه «نقاشیگری2» تعدادی از آثار شاخص و هنرمندان مطرح در تصویرگری را با نگاه به دورههای مختلف یاد میکنیم.
ماهی سیاه کوچولو
نویسنده: صمد بهرنگی
تصویرگر: فرشید مثقالی
سال:1347
برندهی جایزهی هانس کریستین اندرسن
ماه بود و روباه
نویسنده و تصویرگر: آناهیتا تیموریان
سال: 1378
برندهی جایزهی ادبی مرکز بینالمللی مطالعات ادبی کودکان و نوجوانان اوگتاگونال پاریس
دو دوست
نویسنده و تصویرگر: هدا حدادی
سال:1386
برندهی جایزهی افقهای تازه بولونیا ۲۰۱۰
تصویرگری شعری از نیما یوشیج و عروسک سنگ صبور
تصویرگر: لیلی تقیپور
نخستین تصویرگر زن در دههی ۳۰ و دارای درجهی دکتری هنری در سال ۱۳۷۰
محمدعلی بنیاسدی
«کیهان بچهها» و «سروش کودک و نوجوان»
نامزد جایزه Astrid Lindgren Memorial Award از سال ۲۰۱۳ به مدت چند سال متوالی
مدال یا نشان مسابقه کارتون روزنامه «یومیوری شیمبون» ژاپن در سال ۱۹۸۴
مرتضی ممیز
مجلهی کتاب هفته و خوشه
ریاست انجمن طراحان گرافیک در سال ۱۳۷۷
هادی فراهانی
همکاری با «نیویورک تایمز»، «وال استریت ژورنال» و «اینترنشنال هرالدتریبون»
۳ بار نامزد بهترین تصویرساز در جامعه کارتونیستهای ملی آمریکا
