ورود هر فرد به خانه‌ای قدیمی با پنجره‌های بلند و رو به حیاطی دنج که امروزه میزبان گالری آتبین و یک دفتر معماری شناخته‌شده، متعلق به فرخ آذرین است، همیشه با استقبال گرم فرهاد آذرین، مدیر گالری و همراهی او برای توضیح درباره‌ی آثار هنری همراه می‌شود.
خانه‌ای در کوچه‌ی خاکزاد، پیش از پل پارک‌وی تهران، که سال‌ها به عنوان دفتر معماری فعالیت داشت، از ۵ تیر ۱۳۷۹ پس از بازسازی، با عنوان «گالری آتبین» نام‌گذاری شد. نام گالری از کتاب برهان قاطع به معنای «گردآورنده‌ی نیکی‌ها» انتخاب شد و لوگوی آن پیش‌تر توسط سیراک ملکونیان برای برند معماری مهندس آذرین طراحی شده بود اما در نهایت برای معرفی گالری آتبین به نمایش درآمد. از نصب آثار تا گزینش هنرمندان، از تعامل با مخاطب تا استفاده از لوگو و حفظ هویت یکپارچه در گالری آتبین با رویکردهای جزئی‌نگر و دقیقی در سطح استانداردهای جهانی دیده می‌شود.
فرهاد آذرین به سال ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. او از کودکی در خانواده‌ای فرهنگی و اهل هنر رشد یافته است. آذرین با مطالعه‌ی کتب و مشاهده‌ی آثاری که پدر و مادرش از هنرمندان و گالری‌ها خریداری کرده بودند با هنر آشنا شد و در دوران کودکی به‌همراه خانواده به آتلیه‌ی هنرمندان بزرگی مانند پروانه اعتمادی و حسین محجوبی رفت و آمد داشت. فرهاد آذرین مدرک کارشناسی ادبیات انگلیسی را از دانشگاه آزاد اسلامی و کارشناسی ارشد در رشته‌ی پژوهش هنر را از دانشگاه هنر دریافت کرد و از کودکی علاقه‌مند به خبرنگاری بود. او از سال ۱۳۷۶ به کار در مطبوعات فرهنگی از جمله روزنامه‌های همشهری، ایران و صبح امروز پرداخت. اکنون نیز به دعوت اهالی مطبوعات، گهگاه به نگارش نقد و یادداشت در زمینه‌ی هنر می‌پردازد.
فرهاد آذرین، تحت تأثیر پدر و انتظاراتی که از خود به‌عنوان گالری‌دار دارد، طراحی و نورپردازی هر چیدمان را برحسب هر نمایشگاه به‌طور مجزا انجام می‌دهد. او می‌گوید:
«از ۲۵ سال قبل تا امروز، من همیشه چیدمان نمایشگاه‌ها را شخصا با دقت انجام می‌دهم. همیشه لامپ‌های هالوژن مخصوص نمایش اثر را از هلند خریداری می‌کردم و به ایران می‌آوردم و برای چیدمان و نورپردازی هر نمایشگاه به کار می‌بردم. همچنین تا امروز برای هر مخاطب در گالری با شعف درباره‌ی آثار و هنرمندان توضیح می‌دهم؛ بدون استفاده از جملات تبلیغی، صرفاً درباره‌ی خود اثر و هنرمندش صحبت می‌کنم. من همه‌ی این رفتارها و وسواس‌ها را بخش مهمی از کارم به‌عنوان گالری‌دار می‌دانم».
فعالیت گالری آتبین که از طبقه‌ی همکف ملک پدری آغاز شده بود، در ۲۵ سال گذشته با برگزاری بیش از ۴۰۰ نمایشگاه، توسط فرهاد آذرین ادامه یافت. نخستین نمایشگاه این گالری با آثاری از حسین محجوبی، هنرمند نامدار و دوست خانوادگی آذرین برگزار شد و به‌تدریج این گالری بستری برای آغاز کار هنرمندان جوانی شد که امروز به شهرت رسیده‌اند. آذرین عمدتاً بر آثار هنرمندان هنر مدرن که سبک مورد علاقه‌ی اوست تمرکز داشته است؛ هرچند در برخی آثار معاصر نیز فعالیت کرده است اما معمولاً گالری آتبین با نمایش آثار مدرن شناخته می‌شود.
آتبین در سال‌های آغازین به عنوان بستری موثر برای هنرمندان تاثیرگذار کنونی از جمله بهرنگ صمدزادگان، وحید محمدی، ابراهیم گنجیان و حسین عدالت‌خواه بوده است.
گالری آتبین علاوه بر اثرگذاری در عرصه‌ی داخلی هنر، از سال ۱۳۸۴ خورشیدی بارها در رویدادهای بین‌المللی حضور داشته است. آتبین نخستین بار در نمایشگاهی گروهی که در مرکزی تجاری واقع در لندن برگزار شد، شرکت کرده و همه‌ی آثار آتبین در این رویداد مورد استقبال و تقاضای مخاطبان نمایشگاه قرار گرفته است.
آذرین درباره‌ی سال‌های فعالیت خود می‌گوید:
«ماندن و استمرار در شرایط کنونی، به تنهایی یک اتفاق مهم است؛ اینکه توانستم در تمام این سال‌ها با حفظ کیفیت و معیار مورد نظرم همراه با لذت پیش بروم و آتبین را حفظ کنم، باعث خوشحالی‌ام است. سعی دارم در سال‌های پیش‌رو، بیشتر بر روی آتبین متمرکز شوم. آتبین ۲۵ سال و چهار روز دارد و برای من مانند فرزند است؛ همیشه هم به‌اصطلاح one man show است. من در قبال آتبین مسئول هستم و حسی عاطفی دارم و ترجیح می‌دهم در ادامه به‌جای همکاری‌های گروهی، بیش از گذشته بر حفظ این فضا متمرکز شوم».
