در کُنه بازارهای کهن ایران، «چهارسو» نقطه‌ی تلاقی چهار مسیر و جایگاهی طلایی بود، جایی که صداها در هم می‌آمیخت و خریدار و فروشنده، گفت‌وگو و معامله، نگاه و انتخاب، همگی در یک صحنه به هم پیوند می‌خوردند.
امروز که بازار هنر ایران در میانه‌ی بحران و تلاطم‌های سیاسی و اجتماعی است، ما در صدد برآمدیم که با الهام از منطق بازار سنتی، بنیانی نو بی‌آفرینیم. همان‌گونه که بسیاری از آرت‌فرها و رویدادهای مهم جهانی در دوران رکود به شیوه‌های تازه‌ای برای عرضه و فروش روی آورده‌اند، ما نیز در «چهارسو» می‌کوشیم همه‌ی آن شیوه‌ها را متناسب با شرایط امروز هنر ایران در یک ساختار منسجم، گرد هم آوریم. در همین راستا، «چهارسو» راهی نو و جامع برای رویارویی ساختاریافته با واقعیت‌های نه چندان مطلوب کنونی است که سعی بر کارکردی فراتر از نمایش اثر دارد.
شیوه‌ی تعامل در «چهارسو» پاسخی است به بحران بازار هنر در روزگار گذار. ما باور داریم که هنر نیازمند میدانی زنده و پویاست. در چنین بستری، فروش آثار هنری صرفاً یک معامله‌ی اقتصادی نیست و تجربه‌ای اجتماعی، روانی و فرهنگی را نیز شامل می‌شود. در این میدان، ابعاد مختلفی از نیازهای مخاطب همچون نیازهای اقتصادی، انگیزه‌های روانی و جایگاه اجتماعی به طور هم‌زمان در نظر گرفته می‌شود. اینجا خریدار و فروشنده، پیشنهاددهنده، مزایده‌گر و حتی ناظر نیز بخشی از صحنه‌ی چهارسو هستند و همچون بازار سنتی به هم می‌رسند.
ماموریت اصلی «چهارسو»، خلق فضای اجرایی برای فروش آثار هنری در قالب شیوه‌های متنوع و خلاقانه است و انواع مسیرهای فروش را از پستوی تعاملات اقتصادی به صحنه‌ی هنر می‌کشاند.
«چهارسو»، نمایشگاهی بر اساس کلیشه‌های معمول برای ارائه‌ی آثار هنری نیست بلکه بستری در راستای رفتار واقعی هنر و اقتصاد در تقاطعی مشترک است. آثار هنری علاوه بر اینکه در نمایشگاه «چارسو» بر روی دیوار قرار دارند، حیات واقعی شریان‌های هنر را نیز آشکار می‌سازند و با قابلیت‌های اقتصادی و واقعیت بازار هنر به نمایش درمی‌آیند.
