ضیافت

صحنه‌های بزم، بخشی مهم از میراث بصری نگارگری ایرانی است که به شکل فزاینده‌ای در دوران صفویان محبوب می‌شود. هم‌چنان که نقاشی‌های بزرگ رنگ روغنی بر دیوارهای چهل‌ستون هم نمایش‌گر بزم‌هایی هستند که در مراسم رسمی ملاقات شاه صفوی با مهمانان خارجی برپا می‌شدند. میراث‌اش تا روزگار ما آمد و سر از پرده‌های قاجاری و بعدتر نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای درآورد.
مهمانی‌ها فرصتی هستند برای رهایی، برای آزاد زیستن از انقیاد بندها. شاید به همین دلیل باشد که یاکوب یوردنینز، آن‌گاه که داشت در میانه‌ی سده‌ی 17 مجلس می‌گساری شاهانه‌اش را تمام می‌کرد بر سربخاری به لاتین نوشت nilsimlivsansano quam ebrius هیچ‌کس هم‌چون یک مست به دیوانگان شبیه نیست. - شهرزاد رویایی