بی‌وزنی

نام ترقی‌جاه بیشتر به خروس‌ها و اسب‌های رنگی و ساده شده‌ی درون آثارش در ذهن‌ها پیوند خورده اما دیگر عناصر نیز در آثار محمدعلی ترقی‌جاه چنین مسیری را طی کرده و در فضایی رها و شاعرانه قرار گرفته‌اند. این سادگی گاهی با نشانه‌های نوستالژیکی همراه است و بر بستری از طراحی‌هایی بر پایه‌ی نگارگری ایرانی شکل گرفته است. بی‌وزنی در آثار ترقی‌جاه با تکیه بر شیوه‌ی طراحی او رقم خورده و گرچه سهم رنگ‌بندی‌های مکمل را نمی‌توان در آثار او نادیده گرفت اما آنجا که تمایزی میان اسب‌ها، خروس‌ها و فیگورهای ترقی‌جاه ایجاد می‌شود و راهی جدا برای او در هنر معاصر می‌گشاید‌ باید به نحوه‌ی طراحی‌های برگرفته از نگارگری و مینیاتور این هنرمند توجه کرد. این تاثیر و توجه به نگارگری را می‌توان به نخستین گام‌های گرایش او به هنر با نگاه به نقوشی در مسجدی که خود به آن اشاره کرده، دریافت. طراحی‌های او با خطوطی نرم، منحنی و در پی یکدیگر، ما را به جهانی از ظرافتی آهنگین و ریتم‌دار می‌برد و گویی آنچه که او از پیرامون خود می‌بیند به نحوی سهل‌تر به سمت مخاطب می‌آید. در مجموعه‌ی پیش رو طراحی‌های با مداد و آب‌مرکب از محمدعلی ترقی