گاودردی

«گاو دردی»

اینجا، این سرزمین مادری تمام ابعاد مرا گرفته است. نه راه پس دارم و نه راه پیش. او مرا به خود زنجیر کرده است.
دردم گرفته است.
من اینجا از سبزترین دشت‌های دور این سرزمین در دامنی گل‌دار جان را هدیه گرفته‌ام
مرا در آن گیری است جان‌فرسا.
او مرا رها نمی‌کند تا جان جان مرا بستاند.
من به تو قانع‌ام، به این خاک باطل و به تو که دائما دعوتم می‌کنی.
مرا بیشتر هدیه کن من هم درد توام.

عارف رودباری
اسفند ماه ۱۴۰۲