چهل،سی

نمایشگاهِ حاضر به بهانه‌ی انتشار یک کتاب است. انتشار مجموعه گفت‌و‌گوهایی در کالبدی جدید که بیش از یک دهه از عمر آن‌ها می‌گذرد، بیش از آن‌که یک کتابِ صرف گفت‌و‌گو محور باشد، بُعدی «تاریخ هنری» دارد.
روایت‌هایی شخصی-حرفه‌ای از روند زیست یک هنرمند در ایرانِ دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ شمسی. حضور مستمر این سی هنرمند در صحنه‌ی هنر ایران تا به امروز، خود گواه بر این کتاب و نمایشگاه است چرا‌ که با ثبت و تاریخ‌مند کردن گفت‌و‌گوها راه را برای بررسی و مرور دوباره‌ی هزاران راه‌رفته و نرفته‌ی هنرمندان ایجاد می‌کند.
نمایشگاه حاضر با مرور آثار این هنرمندان و با قرار گرفتن یک اثر از حدود دو دهه پیش و یک اثر از کارهای متاخر هنرمند می‌تواند جریانی از هنر معاصر ایران را بیان کند که موج نوی هنرهای تجسمی را پدید آورده است.