دروس شماره 34

یادتان هست لیلی گلستان پیش از اینکه گالری‌دار باشد، کتابدار بود. همان روزها بود که عکس‌های مرا دید و پیشنهاد چاپ، تکثیر و نمایش آن‌ها را داد بی‌آن که گالری داشته باشد. به نظرم همین پیشنهاد را عینا به مشتریان کتابفروشی‌اش داد و به آن‌ها هم توصیه کرد از این پس به جای خرید کتاب، مشتری آثار هنری‌اش باشند. هجده، نوزده سال پیش عکس‌های من برای اولین بار روی دیوار گالری گلستان بالا رفت و امروز که من برای خودم یک عکاس حرفـه‌ای شده‌ام باید این را مدیـون او بدانم و خوب و بد عکس‌هایم را به گردن او بی‌اندازم. کسانی که در گالری گلستان نمایشگـاه داشته‌اند، فکر می‌کنم با من هم‌عقیـده باشند که داشتن نمایشگاه در این گالـری یک تجربه استثـنایی است. به خصوص پس از روزهای شلـوغ افتتاح، وقتی گالـری حال و هوای عادی خـودش را پیـدا می‌کنـد. گالـری گلستان بازدیـدکننـده یا مشتری عبوری کم دارد و این را باید مدیون موقعیت جغرافیایی این گالری دانست که این شانس را به شما می‌دهد که گاهی در خلوت و سکوت تماشاگر کارهای خودتان باشید و اگر آدم خوش‌برخوردی باشید از مصاحبت شیرین و دلپذیر صاحب گالری بهره ببرید و از هـر دری سخـن