احمد اسفندیاری

احمد اسفندیاری، از نسل اول هنرمندان نوگرای ایران متولد سال ۱۳۰۱ در تهران است. پدر و مادرش از تباری مازندرانی و خویشاوند نیما یوشیج (علی اسفندیاری) بودند. احمد اسفندیاری در کودکی نزد محمد حیدریان و در نوجوانی نزد یکی از شاگردان کمال‌الملک نقاشی را آموخت و سپس در سال ۱۳۲۴ به دانشگاه هنرهای زیبا رفت. اسفندیاری در سال ۱۳۲۸ در نمایشگاه گروهی انجمن ایران و فرانسه به همراه مهدی ویشکایی، محمود جوادی‌پور و حسین کاظمی شرکت کرد و در پایه‌گذاری گالری آپادانا نقش داشت. آثار احمد اسفندیاری در پنج دوره‌ی بی‌ینال نقاشی تهران، نخستین نمایشگاه بین‌المللی تهران و نمایش گروهی «هنر معاصر ایران، از آغاز تا امروز» در انجمن ایران و آمریکا در سال ۱۳۵۴ به‌نمایش درآمد. از آن زمان وی در نمایش‌های متعدد بسیاری شرکت داشته و به‌عنوان یکی از باسابقه‌ترین هنرمندان مدرن ایران شناخته می‌شود. نقاشی‌های احمد اسفندیاری از نظر سبک، استفاده از رنگ‌های ناب و بازی نور و سایه متأثر از هنر مدرن اروپا، به‌ویژه امپرسیونیسم بوده است؛ با این وجود آثار او همواره موضوعاتی برگرفته از فضاهای سنتی، طبیعت و مردم ایران را نمایش می‌دهد. همچنین از او با عنوان «نقاش آبی‌ها» یاد می‌کنند، زیرا بسیاری از نقاشی‌های او با محوریت طبیعت به رنگ آبی خلق شده است، همچنین در اغلب نقاشی‌هایش با نقوش معابد و گنبدها این رنگ را به کار برده است. احمد اسفندیاری در سال ۱۳۹۱ چشم از جهان فروبست.