رضا بانگیز

رضا بانگیز، چاپگر، نقاش و مجسمه‌ساز معاصر ایرانی متولد سال ۱۳۱۶ در تهران است. او از همان ابتدای کودکی به هنر علاقمند بود و در سال ۱۳۴۰ از هنرستان هنرهای زیبای تهران دیپلم نقاشی گرفت. سپس راهی انگلستان شد تا تحصیلات هنری خود را ادامه دهد اما به‌سبب برخی مشکلات ناچار شد به ایران بازگردد. پس از بازگشت به استخدام وزارت فرهنگ و ارشاد درآمد و راهی تبریز شد تا در هنرستان میرک تدریس کند. در این دوره کار لینوکات را جدی‌تر دنبال کرد و آثارش را در تبریز به نمایش گذاشت. پس از شش سال تدریس، به اصفهان منتقل شد و در آن‌جا بود که با سفالگری آشنایی پیدا کرد. او در سال ۱۳۵۱ برنده‌ی بورسیه‌ی تحصیلی شرکت ملی نفت شد و برای گذراندن فرصت مطالعاتی یک‌ساله به فرانسه رفت. پس از بازگشت در هنرستان هنرهای زیبای تهران دوباره مشغول تدریس شد. او با استفاده از آنچه در اصفهان اندوخته بود، نگاره‌هایی بر روی گل پخته کشید و ماحصل را در سال ۱۳۵۷ در گالری شیخ به نمایش گذاشت. در همان سال با دریافت کمک‌هزینه‌ی تحصیلی برای دوره‌ای یک‌ساله به امریکا رفت. آثار بانگیز بارها در داخل و خارج از ایران به نمایش درآمده‌اند. او به‌صورت مستمر در بی‌ینال‌های نقاشی تهران حضور داشته و موفق به کسب جوایز بی‌ینال دوم و چهارم شده است و نشان درجه‌ی یک هنری را کسب کرد. بانگیز عناصر هنر مردمی، نقوش طلسمات و ادعیه را با رنگ‌و‌بویی طنزآمیز به ‌کار می‌گیرد. پاکباز درباره‌ی ویژگی چاپ‌های او می‌نویسد: «طرح‌های او از فرم و بیانی ساده و طنزآمیز برخوردارند. بسترهای مختلفی برای چاپ طرح‌هایش برمی‌گزیند.: پارچه‌ی چل‌تکه‌ی رنگی، بوم، مقوا و حتی روزنامه. غالباً باسمه‌هایش را یک‌تکه و در ابعاد بزرگ می‌سازد و بدین طریق، جلوه‌ی گرافیکی آن‌ها را بارزتر می‌سازد».