مهدی سحابی

مهدی سحابی نقاش، مجسمه‌ساز و نویسنده متولد ۱۳۲۲ است. او به مدت دو سال در هنرکده‌ی هنرهای تزئینی آموزش دید. سحابی سال ۱۳۴۶ به ایتالیا رفت و پس از گذراندن دوره فیلمسازی، حدود یک سال در رشته نقاشی آکادمی هنرهای زیبا، رم به تحصیل پرداخت.او پس از مدتی اقامت در فرانسه به سال ۱۳۵۰ به ایران بازگشت و تمامی وقت خود را به روزنامه‌نگاری و ترجمه آثار ادبی تخصیص داد. او بعدها به نقاشی روی آورد و نخستین کارنمای انفرادی خود را سال ۱۳۶۹ در گالری گلستان برپا کرد. سحابی با وجود علاقه‌مندی به ادبیات، در آثار هنری خود به کیفیت فرم بصری اهمیت داد. او نقاشی را از اواخر دهه ۶۰ و با بازنمایی خودروهای اسقاطی شروع کرد. سحابی بعدها دوره‌های مختلف نقاشی و نقش‌برجسته کولاژگونه و اسمبلاژ را با موضوعاتی مثل صورتک و پرنده تولید کرد. او در این آثار خود به سمت انتزاع پیش رفت. این هنرمند معمولا فرم‌ها را با تخته پاره، مقوا، گچ و کاغذ مچاله شده ساخت و از اسلوب‌های رنگ‌گذاری نیم‌پوش و شانه‌کاری استفاده کرده است. او در آثارش به نوعی بازیگوشی و سنجیدگی را در هم می‌آمیزد. به عقیده او هنر باید واجد عنصر جاودانگی باشد و در عین حال اثر را در محیط اجتماعی پویا قرار دهد. مجسمه پرنده‌ها، کولاژ طرح گلیم، عکس پرسنلی، نقش‌برجسنه صورتک‌ها از جمله آثار مهم این هنرمند است. رنگ‌های سرزنده، نگاه طناز و خوش‌بینانه و ‌دل‌بستگی به زندگی از ویژگی‌های مهم آثار مهدی سحابی بود. سحابی در طول حیات هنری حدوداً سه دهه‌ای‌اش آثار هنری متعدد و فراوانی را خلق کرد که نقاشی، مجسمه‌سازی و عکاسی را شامل می‌شود. استفاده از رنگ‌های خالص، به‌کارگیری ابزارها، وسایل و مواد آماده مثل وسایل اسقاطی یا تکه‌های چوب خشک شده از ویژگی‌های مهم مجسمه‌های‌اش به شمار می‌آید. او همچنین مترجمی شناخته‌ شده بود و آثار مهمی را از زبان‌های فرانسه و ایتالیایی به فارسی برگرداند که مشهورترین‌شان ترجمه‌ی رمان مارسل پروست، در جستجوی زمان از دست‌رفته است.