منیر زنده‌

نقاشان انتزاعی ایران عمدتا به دلایل مختلفی از جمله معذوریت محتوایی به تجرید روی آورده‌اند؛ تنها در نسل آخر این ژانر، اشارات مفهومی یا حتی ارجاعات فیگوراتیو دیده می‌شود. منیر زنده یکی از چهره‌های اصلی نسل آخر هنر انتزاعی‌ست. آثار او عمدتا در گفتمانی باطنی و درونی با تاریخ هنر شکل گرفته‌اند؛ خودش در توصیف این گفتمان می‌گوید: من در طی زمان به این نتیجه‌ی موراندی رسیدم که "هیچ چیز انتزاعی تر از خود واقعیت نیست." منتها واقعیتی که من از آن تغذیه می‌کنم سینمایی یا عکاسانه یا قصه گو نیست مالامال از عواطفی ست که با رنگ شرح داده می‌شود، از تابلویی به تابلوی دیگر، مثل ورق زدن دفتر خاطرات. شهروز نظری