سهراب سپهری

سهراب سپهری متولد 1307 در کاشان است. او به اندیشه عارفانه اش در شعر و نقاشی و بهره‌مندی از عناصر شرقی و غربی شهرت دارد. او ابتدا در کاشان آموزگار بود اما برای ورود به دانشگاه هنرهای زیبا در سال 1327 به تهران آمد و برای ادامه راه هنری‌اش به پاریس رفت. سپهری بعد از بازگشت به ایران و شرکت در بینال دوم تهران به منظور مطالعه هنر خاور دور رهسپار ژاپن شد. او در سال 1340 نقاشی‌های خود را به موزه رضا عباسی ارائه داد و به عنوان نقاشی حرفه‌ای شناخته شد. فضای شاعرانه بن‌مایه اکثر آثار سپهری در خلق درخت‌ها، شقایق‌ها، مناظر کویری، طبیعت بی‌جان‌ است. شروع فغالیت جدی او با آثاری برگرفته از طبیعت بود که بیشتر با نگاه به نقاشی انتزاعی مکتب پاریس شکل گرفت. سپهری گرایش بارزش به زیبایی شناسی نقاشی ذن را با توجه به فضای خالی مثبت در ترکیب‌بندی و رنگ گزینی محدودتر در آثار خود نشان داده است. سهراب سپهری در سال 1359 از دنیا رفت.