بدون عنوان
درباره اثر
جلال شباهنگی نقاش صاحب‌سبک و خلاق، منظره‌پردازِ دشت‌ها و کویرهاست. شباهنگی در جوانی با علاقه‌ای که به تصویر و نقاشی داشت، پیگیر یادگیری هنرهای تجسمی بود. در سال 1346 از دانشگاه سن خوزه، کالیفرنیا مدرک کارشناسی‌ارشد طراحی و گرافیک دریافت کرد. در آثار شباهنگی سه واژه‌ی باغ و دشت و درخت به عنوان نشانه‌های واحد از ریتم و ساختار، به ترکیب دو ساحت عینی و غیرعینی و روابط عمودی و افقی و نحوه‌ی قرارگرفتن فضای مثبت و منفی می‌پردازد. او عمدتاً با تصاویر رنگین و خوش‌ساخت از چشم‌اندازهای طبیعت (تپه‌ماهورها و درختان پراکنده در دوردست) شناخته می‌شود. منظره‌های او به مکان جغرافیایی خاصی تعلق ندارند، اما بیش از هر چیز نواحی کویری ایران را به یاد می‌آورند. وفاداری و اصرار ویژه به روش و بیانی خاص، از ویژگی‌های شاخص این هنرمند است. آنچه که در آثار او بیش از همه جلب توجه می‌کند، فضا و منظری است که به‌طور پیوسته در بسیاری از آثار وی به‌عنوان مضمون استفاده می‌شود. به بیان دقیق‌تر، موضوع فضا و منظر کویری خواهد بود که یکی از عناصر مشخص و متمایزکنند‌ه‌ی آثار شباهنگی است. کویر در آثار او سنگین نیست، برعکس، یک زیبایی شفاف است. از این جهت گاهی احساس می‌شود که با سنت نقاشی ایرانی هم ارتباط می‌گیرد. گویا خاک در افلاک است. هبوط و عروج در هم امتزاج یافته‌اند. شاید این شفافیت کم‌نظیر نقاشی‌های او به دلیل تجربه‌ی وی با شیشه باشد. به همین دلیل نقاشی‌ها از شفافیت و سیالیت برخوردارند. نور و رنگ در خدمت این مضامین قرار می‌گیرند و نقش مهمی در انتقال احساس در این نقاشی‌ها ایفا می‌کند.
