نخ قرمز

درباره اثر

این اثدر مرکز این آثار، انسان قرار دارد؛ زیرا همه‌ی پرسش‌ها از وجود او آغاز می‌شود. گاهی زبان، ناتوان از بیان است، در حالی‌که بدن پیش‌تر همه‌چیز را گفته است. بدن، زیباترین شکل گفتگوست که در نخستین گامِ جدایی از زندگی از ما گرفته می‌شود. «تکه‌ها» انسانی پاره‌پاره را به تصویر می‌کشد که در دل زندگی، در جست‌وجوی هویت خویش است. همچون بلوری شکسته، هر قطعه هویتی مستقل یافته؛ کلیت از میان رفته اما شکل تازه، بازتابی درونی و بیرونی دارد. ساده می‌نمایند، اما حامل رنج، بلوغ، سوگ و التیام‌اند. انسان در خلأیی مرکزی، در کشاکش بی‌پایان معنا گرفتار است. این آثار، دعوتی‌اند برای بازنگری در تجربه‌های فراموش‌شده‌ی شخصی.ر از مجموعه تکه ها نوعی شناخت خود و بوده