من مسلح هستم

درباره اثر

زنی که مسلح است اما اسلحه ی او درخت است ، برای جنگ نیامده برای صلح و تغییر افکار پوسیده آمده “این مجموعه ، از نمایشنامه‌ی در انتظار گودو اثر ساموئل بکت الهام گرفته است؛ اثری که در آن شخصیت‌ها در چرخه‌ای از تردید و ترس گرفتارند، قادر نیستند گامی به جلو بردارند و با هر حرکت کوچکی به عقب برمی‌گردند. اما شخصیت‌های نقاشی‌های من از این سکون عبور کرده‌اند. آن‌ها نه تنها قدم به نافرمانی مدنی گذاشته‌اند، بلکه این مرحله را پشت سر گذاشته و مسیر دگرگونی و مقاومت را پیموده‌اند. این شخصیت‌ها از دل ویرانی‌های شخصی متولد شده‌اند—از دست دادن عشق، مهاجرت یا فروپاشی زندگی—و به موجوداتی کاملاً نو تبدیل شده‌اند. اسب‌ها و پرندگان در این نقاشی‌ها نماد زن‌ها هستند: اسب، پیام‌آوری جسور و پیشرو که قدرت و انقلاب را تجسم می‌کند، و پرنده، نمادی لطیف اما خستگی‌ناپذیر از مهاجرت و آزادی. در سفر خود، این شخصیت‌ها تنش میان سنگینی ستم و شجاعت برخاستن را به نمایش می‌گذارند. دیگر در انتظار نمی‌مانند؛ آن‌ها دیکتاتورها را به چالش می‌کشند و باعث آغاز یک انقلاب یا جرقه‌ی تفکری عمیق در میان انسان‌ها می‌شوند. این داستانی شورانگیز است؛ از آشفتگی و عصیانگری، از چالش‌هایی که آرامش تو را برهم می‌زنند، اما در نهایت، نتیجه‌ای رضایت‌بخش دارند. نتیجه‌ی نافرمانی، نتیجه‌ی اندیشه‌ای عمیق، و سرانجام، نتیجه‌ای که پژواکی تازه و دل‌نشین ایجاد می‌کند.”