نگاه به آینه از میان نقوش فرش ایرانی چیزی فراتر از هویت فردی را برای مخاطب به همراه دارد که توسط مرتضی لاسیبی در این اثر رقم خورده است.
ستونهای آینهکاری شده در ایوان کاخ عالی قاپوی اصفهان به دستور ظلالسلطان در سال ۱۲۰۷ تخریب شد و گویی نقشی از نقوش دیگر کاسته شد.
فرهنگ و آینه هر کدام به نوعی فرصت رو به رو شدن با خود را رقم میزنند. آینه به عنوان بستری برای نگاه به خویشتن و دیگری و به عبارتی نگریستن به هستی و نیستی خود است و فرش المانی از فرهنگ و هویت ایرانی است. در چرخش میلههای چند وجهی مفروش و آینهکاری شده هر بار خود و نقش دیگری از خود را میتوان دید.
همچنین در این اثر از مرتضی لاسیبی «یک دور در دقیقه» حرکت تعاملی زنده با مخاطب را به همراه دارد.
مرتضی فتوحی لاسیبی، متولد ۱۳۶۲ در تهران است. او تحصیل در رشتهی مرمت آثار هنری و موزهای دانشگاه تهران را به سال ۱۳۸۸ در مقطع کارشناسی ارشد پشت سر گذاشت و پیش از این نیز در رشتهی مرمت آثار تاریخی در دانشگاه هنر اصفهان به سال ۱۳۸۵ تحصیل کرده است.
لاسیبی، مرمت آثاری از منیر فرمانفرمایان، فریده لاشایی، محمود فرشچیان، سهراب سپهری، آیدین آغداشلو، منوچهر یکتایی، علی اکبر صنعتی و ..... را در کارنامهی حرفهای خود دارد.
او در راستای مرمت آثار هنری با موزههای سعد آباد، بانک مرکزی، ملک، میرعماد و بسیاری از گالریهای هنری تهران از جمله گالری اعتماد، هما، آتشزاد، آرتیبیشن و ..... همکاری داشته است.
لاسیبی در معدود آثارش از عناصر متعدد در هنر سنتی ایران و موتیفهای کلاسیک هنر ایرانی بهره گرفته است.
آثار مرتضی لاسیبی در نمایشگاههای گروهی منتخب معاصر (نمایشگاه نقاشی و مجسمه) به سال ۱۴۰۱ در گالری آرتیبیشن و نمایشگاه مدرن (نمایشگاه نقاشی و مجسمه) به سال ۱۴۰۰ در گالری آرتیبیشن ارائه شده است.
حضور لاسیبی در رشتهی مرمت و سمت و سوی علایق شخصیاش، گرایش این هنرمند نوظهور را به هنرهای سنتی در پی داشت. به کارگیری فرش و آینه را میتوان نشانی از همین گرایش هنرمند نسبت به هنر سنتی و بازیابی هویت در نظر گرفت.