ابراهیم جعفری

محمد ابراهیم جعفری نقاش،شاعر و مدرس ایرانی متولد۱۳۱۹ در بروجرد است. دوره کارشناسی نقاشی را از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۳ در دانشکده‌ی هنرهای زیبا گذراند. جعفری کانون آموزش اصول هنرهای تجسمی را در سال ۱۳۴۳ بنیاد کرد. او در همین سال تدریس در هنرستان هنرهای زیبای تهران را آغاز کرد و فعالیت آموزشی در هنرکده هنرهای تزئینی را نیز در سال ۱۳۴۷ پیش گرفت. این هنرمند با کمک هزینه‌ی مطالعه هنری، یک سال در پاریس اقامت کرد. جعفری سال ۱۳۴۳ در چهارمین بی‌ینال(۱۳۴۳) و پنجمین بی‌ینال(۱۳۴۵) تهران شرکت کرد. همچنین ابراهیم جعفری به سال ۱۳۴۸ در ششمین بی‌ینال پاریس نیز حضور داشت. او در سال ۱۳۵۵ در جشنواره بین‌المللی کانی سورمر موفق به دریافت جایزه شد. جعفری اولین نمایش انفرادی از آثار خود را سال ۱۳۶۸ در گالری گلستان تهران برپا کرد. آثار او به طور مکرر در ایران و کشورهای دیگر به نمایش گذاشته شد. تدریس در دانشگاه‌ها، سخنرانی در مراکر هنری و عضویت در هیئت انتخاب کارنماهای بزرگ از جمله دیگر فعالیت‌های او بوده است. خسرو سینایی، کارگردان سینما فیلم «عبور از نمی‌دانم» را درباره او ساخته است. ابراهیم جعفری در نقاشی‌های اولیه خود از اکسپرسیونیسم انتزاعی تاثیر گرفت. جعفری در دوره‌ی بعدی سلسله نقش‌برجسته‌ای انتزاعی را با استفاده از بستر پلاستوفوم و موادی مانند گل سفید، چسب و گواش پدید آورد که در آن‌ها پرداخت دقیق با عنصر اتفاق تلفیق شده بود. فرم‎های دایره و منحنی، بافت شیاری و رنگ خاکی تداعی‌کننده‌ی بناهای کاهگلی روستایی ایران بودند. «مهر تشنه»، «ترکیب‌بندی شماره 7»، «در کوچه‌های کودکی» و «مجموعه‌‌ی نامه‌های خاک‌اندود» از جمله آثار مشهور ابراهیم جعفری است. وی در فروردین‌ماه سال ۱۳۹۷ در تهران درگذشت. در سال ۱۳۹۸ پس از فوت ایشان مجموعه‌‌ای از آثار پنج‌دهه فعالیت این هنرمند با عنوان «در سفر با ماه» در خانه‌ی هنرمندان تهران به نمایش درآمد و در کتابی با همین‌نام گردآوری شد. همچنین دو کتاب «چو مرغ شب خواندی و رفتی» شامل ترانه‌ها و «بوی کاهگل، آواز پرنده» که شامل گزیده‌ای از اشعار این هنرمند هستند در همین سال منتشر شد.