منوچهر یکتایی

منوچهر یکتایی، هنرمند نقاش، از پیشگامان هنر نوگرای ایران متولد سال ۱۳۰۰ در تهران است. او تحصیلاتش را دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغاز کرد اما در سال ۱۳۲۳ در پی اختلاف با استادش حیدریان دانشگاه را نیمه‌کاره رها کرد. «وقتی که در دانشکده شاگرد بود، با استادش -حیدریان- دعوا کرد. سر آن خیار که در یک تابلوی طبیعت بی‌جان به رنگ قرمز کشیده بود. حیدریان پرسیده بود این چیست؟ گفته بود اینجا یک تاش قرمز کم داشت! به همین خاطر هم حیدریان او را از دانشکده بیرون کرد». یکتایی عازم آمریکا شد. در یک دوره‌ی کوتاه آموزشی در هنرکده‌ی اوزانفان شرکت کرد و سپس به فرانسه رفت تا در کلاس‌های آزاد بوزار تعلیم نقاشی ببیند. پس از یک‌سال دوباره به امریکا بازگشت و در هنرکده‌ی «جامعه‌ی هنرجویان» مشغول تحصیل شد. «روش‌های مترقی این هنرکده در آن‌زمان باعث جذب صدها هنرجو شد[…] بسیاری از هنرمندان نام‌آور امریکایی در آنجا آموزش دیدند». منوچهر یکتایی از پیشگامان هنر نوگرای ایران است. یکتایی عمدتاً به‌واسطه‌ی نقاشی منظره، طبیعت بی جانش مشهور است. تابلوهای او از نظر سبکی به اکسپرسیونیسم انتزاعی گرایش دارند و در مرز باریک میان پیکرنمایی و «نقاشی‌ کنشی» قرار می‌گیرند. نخستین نمایشگاه انفرادی خود را در سال ۱۳۳۰ در گالری بورگنیخت نیویورک برپا کرد و پس از آن آثارش را در شهرهای واشنگتن، شیکاگو و بالتیمور به نمایش گذاشت. منوچهر یکتایی در سال ۱۳۹۸ چشم از جهان فروبست. پاکباز درباره‌ی ویژگی‌های کاری یکتایی می‌نویسد: «کنش خودانگیخته و رنگ‌گذاری ضخیم (به‌ویژه سطوح وسیع با رنگماده‌ی سفید) از ویژگی‌های بارز کار اوست]....[کوشیده است رویکرد انتزاعی را با بازنمایی موضوعی از زندگی روزمره درهم‌آمیزد.»