«دُم و دَماغ» در دو دنیا

نمایشگاه آثار کامبیز درم‌بخش با عنوان «دم و دماغ»، روز سه‌شنبه به تاریخ ۱۸ آذر در سایت آرتیبیشن به نمایش درمی‌آید. این نمایشگاه با منتخبی از آثار رنگی این هنرمند در سال‌های دهه‌ی ۸۰ و همچنین بعضی از آثار مرتبط با دوران فعالیت‌های مطبوعاتی او خلق شده است. این مجموعه بیشتر مشتمل از نگاه این هنرمند به حیوانات و گیاهان و همزیستی انسان با این بعد از طبیعت است.

کتاب «جستارهایی پیرامون کیوریتوری معاصر» با گردآوری و ترجمه‌ی سوانا بغوزیان از انتشارات تالار هنر منتشر شد. این کتاب در قالب یازده متن و چهار فصل با نگاه به مفاهیم تازه و رویکردهای کارآمد کنونی درعرصه‌ی کیوریتوری شکل گرفته است. در توضیح بخشی از این کتاب آمده: «کیوریتوری امروز در تقاطع تاریخ هنر، مطالعات فرهنگی، فلسفه و آموزش هنر قرار گرفته و مفاهیم نوینی چون «کیوریتوری خودبازتابگر» و «نمایشگاه به‌مثابه پژوهش» را مطرح کرده است.

نمایشگاه گروهی «580 نانومتر/زرد»، روز جمعه به تاریخ 7 آذر ماه در گالری آرتیبیشن گشایش می‌یابد. این نمایشگاه به کیوریتوری پگاه بهروزفر، با چیدمانی از منتخب آثار هنرمندان در هنرهای تجسمی و طراحان حرفه‌ی دیزاین (طراحی) ارائه خواهد شد. هدف از برگزاری این رویداد پرداختن به مرز و بی‌مرزی میان دیزاین و هنرهای تجسمی است. پروژه‌ای میان‌رشته‌ای که به‌جای پیوند دادن دیزاین و هنرهای تجسمی، به مرزهای میان آن‌ها و لحظه‌هایی که این مرزها از میان برداشته می‌شوند، می‌پردازد.

در سال‌های اخیر، جهان هنر و دیزاین شاهد رویدادهایی بوده که تنها نمایشگاه نیستند بلکه تجربه‌ای عمیق از نگاهی تازه به شیء، فضا و زیبایی خلق می‌کنند. دو نمونه‌ی برجسته از این جریان، Salon Art + Design در نیویورک و FAB PARIS هستند. دو گردهمایی بین‌المللی که استانداردهای جدیدی برای هنرهای فاخر و کاربردی تعریف کرده‌اند زیرا یادآوری می‌کنند که هنر نه فقط روی دیوار و دیزاین نه فقط برای کاربرد، بلکه هر دو با هم بخشی از شیوه‌ی تجربه‌ی زندگی ما هستند.

تصویرگری تنها یک فن و مهارت هنری یا تبحر در زیبایی‌شناسی اثر به شمار نمی‌آید زیرا با جهان‌بینی هنرمند و مخاطبان مد نظرش ارتباط مستقیم دارد. تصویرگری به طور حتم نمایش غیرکلامی یک ایده یا متنی است که می‌تواند ادبیات، خبر یا موسیقی را شامل شود. در طول تاریخ هنر معاصر ایران، آثار شاخص تصویرگری با پیوند میان کلمه به عنوان نماینده‌ی اندیشه و تصویر به عنوان شکل دیگر بیان، پدید آمده‌اند.

آرت‌فر، ایت‌فر با حضور هشت گالری ایرانی در آواپلت برگزار شده است و ادامه دارد. این رویداد در دوره‌ی نخست و در سال جاری، به صورت سه اپیزود مجزا برگزار خواهد شد که در هر اپیزود، ۸ گالری از سراسر ایران فرصت حضور و به نمایش گذاشتن آثار هنرمندان خود را دارند تا گالری‌ها و هنرمندان، فرصتی برای تعامل بیشتر با یکدیگر و هم‌چنین با علاقمندان و فعالان حوزه‌ی هنری‌های تجسمی را پیدا کنند.

اگر هنرمند هستید و احساس می‌کنید که آثار شما در فضای مجازی دیده نمی‌شوند، این راهنما برای شماست. در این مقاله اصول پایه‌ای برای مدیریت شبکه‌های اجتماعی متعلق به هنرمندان تجسمی را مرور می‌کنیم تا صفحه‌ی هنری حرفه‌ای داشته باشید.

در مجموعه آثار پیش رو، درختان و گل‌ها با زبانی انتزاعی جلوه‌گر شده است. هنرمندانی چون هه‌وال تاژاندره، بهروز مجیدی، مینا حکیم، محمد رحیمی و غزاله سماواتی هر یک در آثار خود، پیوندی شاعرانه میان نظم و بی‌نظمی طبیعت را به تصویر کشیده‌اند. انبوه گل‌ها و پراکندگی منظوم درختان، در آثار پیش رو با زبان انتزاع مشهود است.

نمایشگاه گروهی «طبیعت در گذر» روز جمعه در تاریخ 2 آبان در گالری آرتیبیشن افتتاح می‌شود. این نمایشگاه با آثاری از هنرمندان پیشکسوت و معاصر در خصوص طبیعت برگزار خواهد شد. آثار مجموعه‌ی «طبیعت درگذر» علاوه بر تاکید به سهم به‌سزای طبیعت در شکل‌گیری آثار هنری ایران و جهان به تفاوت در چگونگی بیان هنرمندان از طبیعت در آثار هنری نیز می‌پردازد.

شیرین پرتوی، بنیان‌گذار و مدیر گالری شیرین، یکی از چهره‌های شاخص و تأثیرگذار در عرصه‌ی هنر معاصر ایران است؛ کسی که با نگاهی فرهنگی و حرفه‌ای، مسیر متفاوتی در معرفی و حمایت از هنر و هنرمندان معاصر پیموده است.

آثار سه هنرمند، مصطفی دشتی، علیرضا چلیپا و مرتضی یزدانی، هر یک روایتی شخصی از پیوند میان خیال، درون‌نگری و واقعیت ارائه می‌کنند؛ جهانی که در آن رنگ، خط و فرم به ابزارهایی برای بازنمایی تجربه‌ی انسانی بدل شده‌اند. نگاه‌های متفاوت این هنرمندان در نمایشگاه گروهی «چارسو» وجوه گوناگون هنر معاصر ایران را بازتاب می‌دهد.

خطوط آزاد و سیال در هم تنیده شده و فیگور پیش رو را خلق کرده است. این فیگور همچون بسیاری از دیگر آثار علیرضا اسپهبد با خستگی چهره‌ و اندام کاراکتر همراه است. خطوطی تیره و برجسته بر زمینه‌ی سفید توانسته مضمون و حالت درونی اثر را با تاکید نشان می‌دهد. علیرضا اسپهبد بر انسان و آنچه بر او حاصل می‌شود، متمرکز بوده است.