صحنه‌ی قاب و کتاب

در آغاز، دیوارهای خانه‌ای در زیرزمین آپارتمانی حوالی سعادت آباد ، جایی برای قاب‌های خانوادگی بود و با گذر زمان بستری برای قاب‌های نقاشی شد. گالری مژده در تاریخ مهر ۱۳۷۸، در خانۀ پدری مژده طباطبایی، افتتاح شده است.

ساعت به عنوان نمادی از زمان در کنار شاهنامه‌ی فردوسی تقابلی با شهر و زندگی دودگرفته‌ی امروز را نشان می‌دهد. از سویی کتاب شاهنامه، گلدان و ساعت قدیمی، هر سه نشانه‌هایی آشنا و مطلوب هستند که با یاد گذشته و هویت ما، منجر به نوعی از تاب‌آوری زندگی کنونی می‌شوند. همچنین زمان در اثری دیگر با قرار گرفتن کلاغی بر روی ساعت در کنار گلوله و نمادهای جنگی تفسیری دیگر از زمانه را بیان می‌کند زیرا این عناصر بر روی نقوش گلیم همچنان با تاکید به هویت و فرهنگ همراه می‌شوند.

مجموعه‌ی طبیعت بی‌جان از عبدی اسبقی را می‌توان به رویکرد متاخر فعالیت این هنرمند نسبت داد. او چیدمان‌هایی بر پایه‌ی عناصر محبوب‌اش را به عنوان سرآغاز آثار این مجموعه به کار می‌گیرد. رنگ‌های گرم میوه‌ها و رومیزی سفید قلاب بافی در پایین برگی از تقویمی کهن در اشاره به برج اسد، فصل گرما و ثمره را نوید می‌دهد. احمدرضا دالوند در بخشی از یادداشتی درباره اسبقی در کتاب «ایهام و ابهام» نوشته: «او نقاشی مضمون‌گرا است که مضامینش را در سازوکاری ماهرانه و اجرایی دقیق به نمایش می‌گذارد. اسبقی با دستیابی به عناصر دلخواهش شعر تصویری‌اش را بر پرده نقش می‌زند.»

آنچه در پس بوم‌های عبدی اسبقی پنهان بوده در آثارش آشکار شده است. گل و مرغ و پرندگان با رنگ‌های پرتضاد از پس بوم بیرون می‌زند و هویت و نشان از گذشته را همراه می‌آورد. عناصر آشنای گذشته‌ی ایرانی در عبور از خیال بیرون زده و شاخه گلی بر منقار گرفته است. ما در مواجهه با آثار عبدی اسبقی، دیروز و اکنون را در هم‌نشینی چشم‌نواز و عمیقی از عناصر و معناها می‌بینیم.

آنچه امروزه به معنای هنر معاصر ایران شناخته می‌شودحاصل تلاش هنرمندانی است که جریان‌های مختلفی را از ۱۵۰ سال پیش آغاز کرده‌اند، به طور دقیق‌تر جریان هنر نوگرای ایران از دهه ۱۳۲۰ آغاز شد.

افتتاحیه‌ی نمایشگاه «نیکسن» با آثاری از هانی نجم، در تاریخ روز جمعه، ۲ آذر در گالری استخر از پروژه‌های آرتیبیشن برگزار می‌شود.

رویداد «ایهام و ابهام» با رونمایی از کتابی درباره زندگی عبدی اسبقی از نشر تالار هنر و نمایش آثاری از این هنرمند در روز جمعه، 2 آذر در گالری آرتیبیشن برگزار می‌شود.

نمایشگاه «نقاشی‌گری» به مناسبت هفتمین دوره‌ی هفته تصویرگری با آثاری از هنرمندان تصویرگر، توسط انجمن تصویرگران و گالری آنلاین آرتیبیشن برگزار می‌شود.

نمایشگاه گروهی آثار مجسمه با عنوان «روایت و ماده» روز جمعه، 18 آبان ماه در گالری آرتیبیشن افتتاح می‌شود.

خانه‌ای با پله‌های مارپیچ که روزگاری مطب پدر خانواده در طبقه‌ی زیر همکف آن قرار داشت و سایر اعضای خانواده در همان ساختمان و طبقات بالایی‌اش زندگی می‌کردند به محلی برای نمایش هنر تبدیل شد و حالا نزدیک به سی سال است که گالری «هفت ثمر» در همان‌ خانه فعالیت دارد. لیلی ثمری، مدیر گالری «هفت ثمر» بعد از پایان تحصیلات در پاریس به سال ۱۳۵۶ به ایران و شهر تهران بازگشت. او مدتی در استخدام دانشگاه فارابی بود که بعدها با دانشکده هنرهای تزئینی ادغام شد. ثمری آموزش در گروه نقاشی و صنایع دستی را بر عهده داشت.

خانه‌ای در طبقه‌ی همکف با حیاتی چشم‌گیر، واقع در خیابان جردن از سال ۱۳۷۷ توسط الهه جواهری در طبقه‌ی پایین منزل او به عنوان گالری برای نمایش آثار هنر تجسمی با نام «الهه» شروع به کار کرد. الهه جواهری که در زمینه‌ی ترجمه زبان انگلیسی تحصیل کرده بود در زمینه‌ی هنری نیز فعالیت داشت و از شاگردان جعفر پتگر، رویین پاکباز، احمد وکیلی، معصومه مظفری و کریم نصر بوده مدت‌ها پیش از افتتاح گالری در این مکان، کارگاهی برای فعالیت خود راه‌اندازی کرده بود.

اثر هنری با عنوان «خدای هوش مصنوعی» یک اثر نقاشی است که توسط «آيدا»، یک ربات هنرمند انسان‌نما، خلق شده است. این نقاشی پرتره‌ای از ریاضیدان و دانشمند رایانه «آلن تورینگ» است که به عنوان پدر کامپیوتر مدرن شناخته می‌شود. این اثر هنری قرار است بخشی از فروش ویژه‌ای با عنوان «هنر و فناوری» باشد که توسط ساتبیز از ۳۱ اکتبر تا ۷ نوامبر ۲۰۲۴ برگزار می‌شود.